Στον κινηματογράφο, στο θέατρο αλλά και στα βιβλία, το σκάσιμο από το σπίτι παρουσιάζεται συνήθως σαν κάτι περιπετειώδες, γοητευτικό ή ακόμα και κάλο για τον έφηβο. Παρουσιάζοντας το συνήθως σαν ένα “ταξίδι προσωπικής αναζήτησης”. Στο τέλος αυτού του ταξιδιού, το παιδί πάντα επιστρέφει στην κανονική του ζωή. Ώριμος και σοφότερος από πριν, εκτιμώντας τα πράγματα που έχει. Ακόμα και αν αυτά είναι λίγα.
Στον πραγματικό κόσμο όμως, τα πράγματα σπάνια είναι τόσο όμορφα. Ή τόσο απλά.
Οι λόγοι που ένα παιδί μπορεί να το σκάσει από το σπίτι του διαφέρουν πολύ ανάλογα την χώρα, το κοινωνικό στρώμα, την οικογένεια ή ακόμα και τον κοινωνικό περίγυρο του συγκεκριμένου παιδιού. Αυτό το γεγονός κάνει απίστευτα δύσκολη την στατιστικοποίηση αυτού του φαινομένου. Αλλά ενδοοικογενειακά προβλήματα και κοινωνική απομόνωση είναι ανάμεσα στις πιο συνηθισμένες αιτίες. Στην Αμερική, 1.6 – 2.8 εκατομμύρια έφηβοι το σκάνε από το σπίτι τους κάθε χρόνο (national runaway switchboard). Όσο για την Ελλάδα, 299 έφηβοι εξαφανίστηκαν κάτω από διαφορετικές συνθήκες το 2018. Από αυτούς, 42 ακόμα αναζητούνται.
Που πηγαίνουν όμως όλα αυτά τα παιδιά όταν το σκάνε; Τι γίνονται οι ιστορίες τους; Τι γίνονται οι ίδιοι; Βρίσκουν άραγε την ευτυχία που βρίσκουν οι πρωταγωνιστές της μεγάλης οθόνης και των μικρών γραμμάτων;
Έχοντας αλλάξει πολλά σχολεία στην εφηβική μου ζωή, θυμάμαι ότι προσπαθούσα πάντα να χωρέσω σε κοινωνικές ομάδες που μπορεί να μην εκτιμούσα απαραίτητα. Κάθε φορά με διαφορετικά επίπεδα επιτυχίας. Κοιτώντας πίσω όμως, μπορεί και εγώ να ήθελα να το σκάσω από την ζωή μου. Έστω και για μία στιγμή.
1. Plan
2. Laces
3. Skin
4. 1:09
5. Dazed
6. Can I play with you guys
7. Regret
8. A wizard told me that things could've been different
9. Sanctuary
10. Deception in the light
11. Imaginary prisons
12. Dawn
13. It's over only if you say it's over
©Giorgos zalogiannis 2020-23
